Usuwanie żylaków jest opcją dla pacjentów z dużymi żyłami na nogach. Procedura ta polega na usunięciu żylaków przy użyciu jednej z kilku metod. Techniki te obejmują Endovenous ablacji mechanochemicznej, chirurgii lub skleroterapii.
Endovenous mechanochemical ablation
W niedawnym badaniu przeanalizowano trendy dotyczące ablacji endovenous w Stanach Zjednoczonych. Stwierdzono, że dziesiątki tysięcy procedur zostało wykonanych w 2012 roku przez 3244 unikalnych świadczeniodawców. Pacjenci mieli średnio dwie lub więcej ablacji. Chirurdzy nienaczyniowi częściej wykonywali więcej ablacji niż chirurdzy naczyniowi. Mediana oceny bólu podczas zabiegu wynosiła dwa na dziesięć i nie odnotowano żadnych poważnych powikłań.
W tej procedurze mały zmotoryzowany cewnik jest wprowadzany do dystalnego końca żyły docelowej. Następnie drut obraca się w świetle żyły w pobliżu połączenia odpiszczelowo-udowego. W tej metodzie, sklerozant jest podawany w pobliżu drutu, gdy ten się obraca. Technika ablacji mechanicznej umożliwia lepszą skuteczność sklerozantu i nie wymaga zastosowania znieczulenia tumescencyjnego.
Po ablacji pacjent musi poddać się kontrolnym badaniom ultrasonograficznym w celu sprawdzenia procesu gojenia. Zabieg zazwyczaj zamyka żyłę docelową prawie całkowicie, ale może pozostawić małe, poszerzone gałęzie w skórze. Jeśli są one obecne, dodatkowe procedury, takie jak flebektomia może być konieczne, aby trwale zamknąć żyłę.
Ze względu na swój nietermiczny charakter, MOCA nie jest związana z wysokim ryzykiem uszkodzenia nerwów. Mimo że jest mniej ryzykowna niż endovenous thermal ablation, procedura ta nadal ma ograniczony profil bezpieczeństwa. W niektórych przypadkach częściowa ablacja jest wystarczająca do uzyskania poprawy objawowej.
Zabieg trwa na ogół około pół godziny. Przez tydzień po zabiegu pacjent może wymagać noszenia pończoch uciskowych. Kontrolne badanie USG jest zwykle wykonywane tydzień do dwóch tygodni po zabiegu. Czas rekonwalescencji wynosi około czterech do sześciu tygodni. Niektórzy pacjenci doświadczają lekkiego zasinienia, ale jest ono zazwyczaj tymczasowe i ustępuje.
Chirurgia
Usuwanie żylaków jest zabiegiem chirurgicznym, który usuwa żylaki. W zależności od tego, ile żył trzeba usunąć, procedura może trwać od godziny do kilku dni. Procedura obejmuje małe nacięcia i jest zazwyczaj wykonywana w warunkach ambulatoryjnych. Po kilku dniach pacjent może powrócić do swoich normalnych zajęć. Bezpośrednio po zabiegu pacjenci mogą odczuwać pewien dyskomfort, ale powinien on szybko i całkowicie minąć. Pacjenci mogą również doświadczyć obrzęku i zasinienia, ale efekty te są zazwyczaj tymczasowe i znikają z czasem. Po zabiegu pacjenci mogą otrzymać dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, aby złagodzić wszelkie nieprzyjemne efekty uboczne.
W niektórych przypadkach, jedyną realną opcją usunięcia żylaków jest operacja. Operacja jest zazwyczaj jedyną opcją dla większych żył, ale może być również dobrym rozwiązaniem dla mniejszych żył. Po zabiegu pacjenci zwykle noszą pończochy uciskowe przez kilka dni.
Celem operacji żylaków jest zmniejszenie ciśnienia w żyłach. Zmniejszenie ciśnienia pomaga zapobiegać wzrostowi i powiększaniu się nowych żylaków. To również zmniejsza ryzyko dalszego owrzodzenia i zmian skórnych wokół kostek. Niektórzy pacjenci mogą również skorzystać z noszenia pończoch podtrzymujących, aby pomóc chronić skórę wokół kostek.
Operacja usunięcia żylaków jest zabiegiem polegającym na usunięciu żyły przez małe nacięcia. Może być wykonana w szpitalu lub w gabinecie lekarskim. Czas rekonwalescencji dla tej procedury jest zwykle od jednego do czterech tygodni. Zabieg może być wykonany w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym.
Skleroterapia
Skleroterapia jest powszechną opcją leczenia dla ludzi, którzy cierpią z powodu żylaków. Procedura działa poprzez wstrzykiwanie roztworu, który oddziałuje na żyły i sprawia, że znikają. Leczenie może trwać kilka tygodni, a nawet miesiąc dla większych żył. Po leczeniu, żyły nie będą już widoczne i będą resorbować do otaczającej tkanki. Zabieg jest bezpieczny i skuteczny, ale istnieje ryzyko wystąpienia efektów ubocznych. Przed poddaniem się skleroterapii, pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem o wszelkich lekach, które możesz przyjmować, oraz o wszelkich stanach chorobowych, które mogą zwiększyć ryzyko zabiegu.
Skleroterapia jest zwykle pokrywana przez ubezpieczenie, jeśli zabieg jest konieczny z medycznego punktu widzenia. Jednakże, zawsze należy sprawdzić z firmą ubezpieczeniową przed zaplanowaniem skleroterapii. Niektóre polisy mogą wymagać, abyś najpierw założył pończochy uciskowe, aby zapobiec powikłaniom. Jeśli Twoje ubezpieczenie zdrowotne nie pokrywa skleroterapii, możesz poszukać leczenia u innego dostawcy.
Zabieg trwa zazwyczaj około trzydziestu minut. Podczas zabiegu lekarz za pomocą cienkiej igły wstrzykuje roztwór sklerotyzujący bezpośrednio do chorej żyły. Zastrzyk może powodować lekki dyskomfort, ale zazwyczaj jest on minimalny i zanika z czasem. Mogą jednak wystąpić pewne skutki uboczne, zwłaszcza jeśli masz alergię na stosowany roztwór. Może również wystąpić kaszel lub bóle głowy, choć są one rzadkie. Zabieg nie wymaga znieczulenia i może być wykonany przez lekarza lub dermatologa. W zależności od stanu zdrowia, możesz potrzebować do czterech zabiegów.
Po zabiegu, możesz być w stanie wrócić do swoich normalnych zajęć i wznowić normalne życie. Jednak przez kilka dni należy unikać nadmiernego nasłonecznienia lub gorących kąpieli. Może być również zalecane unikanie ćwiczeń aerobowych przez kilka dni po zabiegu. Wyniki zabiegu są zwykle zauważalne po kilku tygodniach. Jednak w przypadku większych żylaków powrót do normy może trwać nawet do czterech miesięcy.
Nietumescencyjne techniki usuwania żył pniowych
Historycznie, najskuteczniejszym sposobem leczenia żylaków pniowych była endovenous ablacja termiczna, która polega na wstrzyknięciu płynu tumescencyjnego wzdłuż żyły odpiszczelowej. Chociaż ten zabieg jest skuteczny, może być niewygodny. Istnieją inne, mniej inwazyjne techniki, nie wymagające opróżniania. Mechanochemiczna ablacja (MOCA), która łączy fizyczne uszkodzenie śródbłonka z płynnym środkiem sklerozy, jest również realną alternatywą. MOCA jest nowszą techniką, która wykazała obiecujące wstępne wyniki, a także mniejszy ból niż tradycyjne techniki endovenous thermal ablation.
Kluczowa różnica między technikami tumescencyjnymi i nietumescencyjnymi polega na rodzaju znieczulenia stosowanego podczas zabiegu. Znieczulenie tumescencyjne jest lepiej tolerowane przez większość pacjentów, ale ma kilka potencjalnych skutków ubocznych, takich jak zasinienie. Pacjenci z niskim progiem bólu lub fobią przed igłami mogą preferować techniki nietumescencyjne.
W technikach nietumescencyjnych żyła jest całkowicie znieczulona. Roztwór tumescent jest wstrzykiwany do żyły odpiszczelowej bez uciskania ściany żyły. Wstrzykiwanie roztworu tumescent odbywa się za pomocą igły w znieczuleniu rdzeniowym. Zabieg może wymagać kilku sesji.
W badaniu pacjentów z chorobą żył pniowych wykonanym przy użyciu technik klasycznych i nietumescencyjnych stwierdzono, że te pierwsze powodowały mniejszy ból niż te drugie. Techniki bez tumescentu również wykazały pozytywne wyniki u pacjentów. Ponadto, są one łatwiejsze do wykonania. Nadal jednak istnieją pewne wyzwania, które należy pokonać. Jedną z głównych przeszkód jest zwrot kosztów. Amerykański system opieki zdrowotnej często nie nadąża za rozwojem nowych technologii.
Nietumescencyjne techniki usuwania żył uda są ogólnie uznawane za bezpieczne przez chirurgów naczyniowych z doświadczeniem w ablacji endovenous. Technika ta nie jest zbyt skomplikowana i wymaga minimalnego szkolenia.
Usuwanie żylaków w czasie ciąży
Żylaki są powszechne w czasie ciąży, ale nie są szkodliwe dla dziecka. W większości przypadków żyły znikną po porodzie. Jeśli jesteś w ciąży i masz te żyły, powinieneś zobaczyć swój OB/GYN po poradę. Należy również unikać zabiegów na żyłach, które obejmują zastrzyki i nacięcia.
Istnieje kilka sposobów radzenia sobie z żylakami podczas ciąży, w tym regularne ćwiczenia i zdrowa dieta. Regularne ćwiczenia będą promować zdrowe żyły i zwiększyć krążenie krwi, co pomoże zapobiec pojawieniu się żylaków. Spacer to świetny sposób na ćwiczenie nóg. Jeśli nie jesteś w stanie chodzić, możesz wykonywać inne ćwiczenia o niskim wpływie, takie jak lekkie rozciąganie lub pływanie. Jednak przed rozpoczęciem programu ćwiczeń najlepiej porozmawiać z położnikiem.
Usuwanie żylaków w czasie ciąży może pomóc zapobiec pojawieniu się pajączków, które mogą pojawić się w czasie ciąży. Podczas ciąży możesz nosić pończochy podtrzymujące, aby zakryć pajączki. Możesz również ukryć je za pomocą korektora lub samoopalacza. Ćwiczenia i spożywanie większej ilości błonnika mogą również pomóc w zapobieganiu pojawianiu się żylaków w czasie ciąży.
Leczenie żylaków w czasie ciąży może pomóc zmniejszyć objawy i zwiększyć szanse na bezproblemowy poród. Możesz również nosić pończochy uciskowe i podnosić nogi. Jeśli nadal odczuwasz objawy, możesz zapytać swojego lekarza lub położną o możliwe sposoby leczenia. Większość kobiet odczuwa poprawę stanu żył w ciągu sześciu do dwunastu tygodni od porodu.
Ciąża może powodować żylaki z powodu zwiększonej objętości krwi w organizmie. Objętość krwi w organizmie zwiększa się o dwadzieścia do 100 procent, co powoduje dodatkowe ciśnienie w naczyniach krwionośnych. Ciąża zmienia również poziom hormonów w organizmie, w tym produkcję progesteronu. Naczynia krwionośne stają się mniej zdolne do skurczu jak przed ciążą i ciało kobiety ma trudności z pompowaniem krwi w całym ciele.
Podobne tematy
