Zanim zdecydujesz się na zabieg, powinieneś wiedzieć, czego się spodziewać. Chociaż rhinoplastyka jest ogólnie bezpieczna, istnieje kilka zagrożeń z nią związanych. Na przykład, mogą powstać podskórne torbiele śluzówkowe, a zabieg może uszkodzić nerw podoczodołowy. Ponadto, powinieneś znać czas rekonwalescencji. Jeśli masz wątpliwości dotyczące zabiegu, powinieneś omówić je z wykwalifikowanym pracownikiem medycznym.
Ból pooperacyjny
Ból pooperacyjny po zabiegu rhinoplastyki ustępuje zwykle w ciągu jednego tygodnia, choć dokładny czas trwania zależy od rodzaju wykonanego zabiegu. W ciągu pierwszych 24 godzin po zabiegu nos będzie zapakowany i przykryty. Może być również konieczne noszenie opatrunku na wąsy nad górną wargą. W kolejnych dniach szwy zostaną usunięte i będzie można wrócić do normalnych czynności.
Stosowanie leków przeciwbólowych osiągnęło szczyt w 1. dobie pooperacyjnej i zmniejszyło się po 3 dniach. Stosowanie leków przeciwbólowych było istotnie większe u młodszych pacjentów, kobiet i pacjentów poddanych pierwotnej rhinoplastyce. Kobiety zgłaszały większy ból, a mężczyźni – większy ból po zastosowaniu acetaminofenu i oksykodonu. Jednakże stosowanie opioidów nie było związane z wyższą punktacją w skali VAS.
Obrzęk zwykle ustępuje w ciągu tygodnia, a większość pacjentów jest w stanie powrócić do swoich normalnych zajęć dwa do czterech tygodni po zabiegu rhinoplastyki. Jednakże, pewne zasinienia pozostaną przez kilka tygodni po zabiegu. Pacjenci powinni unikać przyjmowania aspiryny, ibuprofenu i alkoholu przez tydzień po zabiegu. Dbałość o ciało w tym czasie wspomaga proces rekonwalescencji i pozwala pacjentom wyglądać jak najlepiej.
Po zabiegu rhinoplastyki, pacjenci zazwyczaj odczuwają umiarkowany ból przez pierwszy dzień. Ból ustępuje zazwyczaj w ciągu około dwóch dni, chociaż pacjenci, którzy mieli równolegle przeprowadzoną endoskopową operację zatok, mogą odczuwać większy dyskomfort po zabiegu rhinoplastyki. Pacjenci powinni mieć przepisane opioidy w przypadkach, gdy ból jest silny. Stosowanie leków nieopioidowych, takich jak celecoxib, również zmniejszy potrzebę stosowania opioidów.
Stosowanie opioidów może prowadzić do skutków ubocznych, takich jak nudności i wymioty. Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przed podjęciem decyzji, czy opioid jest najlepszym sposobem leczenia bólu pooperacyjnego. Najlepiej jest przyjmować leki przeciwzapalne zgodnie z zaleceniami lekarza. Stosowanie opioidów w przypadku niewielkiego zabiegu kosmetycznego może nie być najlepszym rozwiązaniem.
Oprócz zmiany kształtu nosa, rhinoplastyka może również poprawić oddychanie. Zabieg wyprostuje przegrodę nosową, która dzieli Twoje drogi nosowe na lewą i prawą stronę. Oprócz rhinoplastyki, septoplastyka może być również wykonana w celu skorygowania nieprawidłowości w przegrodzie nosowej. Jeśli przegroda przeszkadza w oddychaniu, utrudnia to prawidłowe oddychanie.
Podskórne torbiele śluzówkowe
Podskórne torbiele śluzówkowe po operacji nosa są stosunkowo częste i mogą się rozwinąć z powodu przemieszczenia błony śluzowej. Może to nastąpić podczas operacji nosa lub osteotomii transmucosalnej i dlatego wymaga zewnętrznego nacięcia skóry. W niektórych przypadkach opcją jest również podejście endoskopowe.
Wybrane podejście chirurgiczne powinno być odpowiednie do przyczyny leżącej u podstaw torbieli. W przypadku torbieli śluzowej bocznej lub czaszkowej preferowane jest podejście skórne zewnętrzne. Podejście to wiąże się z minimalnym urazem i obarczone jest niskim ryzykiem powikłań.
W rzadkich przypadkach błona śluzowa może zostać uszkodzona w wyniku zabiegu i spowodować anosmię. Większość przypadków ma charakter przejściowy. Pacjent może nawet nie zauważyć, że doświadcza hiposmii do czasu zakończenia zabiegu. Jednak w bardzo rzadkich przypadkach anosmia może stać się trwała.
Temu pooperacyjnemu stanowi można zapobiec i zminimalizować go poprzez rozważenie wszystkich potencjalnych mechanizmów patogenetycznych. Przedstawiony opis przypadku podkreśla potrzebę dalszych badań nad tym nieczęstym powikłaniem. Pacjentką była 44-letnia kobieta rasy kaukaskiej, która przeszła operację plastyczną nosa w celu zmniejszenia jego masy. Około 14 lat po zabiegu odkrył rosnącą masę mm na radixie nosa. Jego przepływ powietrza przez nos był nadal zablokowany pomimo podejścia zachowawczego.
Oprócz powikłania pooperacyjnego, powikłanie to może być również związane z komplikacjami w okresie pooperacyjnym. W jednym z badań opisano 184 kolejne rynoplastyki rewizyjne i 522 septorhinoplastyki w przebiegu u jednego pacjenta. W 61% przypadków rewizja została wykonana po raz drugi. W 22% wykonano trzeci zabieg po operacji pierwotnej. W 2% przypadków pacjenci mieli pięć lub więcej operacji. W badaniu zauważono również, że błąd w analizie przedoperacyjnej i planowaniu chirurgicznym doprowadził do powikłania.
Uszkodzenie nerwu podoczodołowego
Chociaż rzadko, u niektórych pacjentów może dojść do uszkodzenia drogi nerwu podoczodołowego po zabiegu rhinoplastyki. Powikłanie to może powodować ból, ból głowy i ipsilateralny katar. W miarę regeneracji nerwu może powstać nerwiak kikutowy, który może powodować ból i hiperestezję nerwu.
Powikłanie to jest zwykle uleczalne. W niektórych przypadkach może wymagać wielokrotnych operacji rekonstrukcyjnych. Chirurg powinien być doświadczony i skrupulatny, aby zapobiec temu powikłaniu. Zabieg rhinoplastyki powinien być wykonany przez doświadczonego i krytycznego chirurga. Chirurg powinien zidentyfikować wszelkie błędy i wykorzystać zdobytą wiedzę, aby zapobiec podobnym pułapkom w przyszłości. Należy również pamiętać, że rewizyjna plastyka nosa jest znacznie łatwiejsza w przypadku podejścia otwartego.
Pooperacyjna wrażliwość na dotyk może być zmniejszona. Jeden pacjent z grupy zamkniętej zgłosił zmniejszenie czucia w okolicy nosa w ciągu pierwszego tygodnia. Jednak utrata czucia stopniowo zmniejszała się w ciągu pierwszego miesiąca i powróciła do normy w trzecim miesiącu. Sugeruje to, że osteotomia z użyciem piły mogła wpłynąć na gałęzie czuciowe nerwu podoczodołowego.
Jeśli nerw podoczodołowy jest uszkodzony, należy rozważyć rewizyjną rynoplastykę jako opcję. Istnieją pewne zagrożenia, które należy rozważyć po wykonaniu zabiegu rhinoplastyki, ale zazwyczaj są one rzadkie. Nawet w przypadku ryzyka i powikłań, pacjenci nie zawsze wracają do pierwotnego chirurga.
Zakażenie nerwu nosowego zewnętrznego po rhinoplastyce może powodować drętwienie czubka nosa. Lepsze zrozumienie anatomii nerwu i lepsze środki ochrony śródoperacyjnej mogą zapobiec uszkodzeniu nerwu po zabiegu rynoplastyki. Niestety większość badań dotyczących tego nerwu została przeprowadzona na pacjentach azjatyckich.
Nerw podoczodołowy jest odgałęzieniem nerwu trójdzielnego, który zapewnia czucie w obrębie twarzy. Dostarcza on również unerwienia czuciowego do środkowej części twarzy. Nerwy te mogą być uszkodzone przez operacje plastyczne, urazy i różne infekcje wirusowe.
Najczęstszym rodzajem powikłań po zabiegu rhinoplastyki są przetoki nosowo-wargowe. Przetoki te mogą powodować zapadanie się nosa lub blizny półkoliste. Jednak większość pacjentów po rhinoplastyce nie doświadcza problemów związanych z oddychaniem.
Czas rekonwalescencji
Po zabiegu rhinoplastyki, pacjenci zazwyczaj muszą pozostać w domu przez kilka dni, aby odzyskać siły po zabiegu. W tym czasie pacjenci mogą doświadczyć obrzęku twarzy, tępego bólu głowy i krwawienia. Zaleca się im również, aby nie dmuchali nosa, ponieważ może to zakłócić przebieg zabiegu. Po tygodniu pacjenci mogą powrócić do pracy, choć przez kilka pierwszych dni powinni zachować ostrożność. W przypadku aktywności na świeżym powietrzu, pacjenci powinni unikać ekspozycji na słońce przez kilka dni, a jeśli już to zrobią, powinni używać balsamu z filtrem.
Czas rekonwalescencji po rhinoplastyce zależy od zakresu zabiegu. Na przykład, jeśli chirurg wykonuje rhinoplastykę w celu skorygowania złamanego nosa, czas rekonwalescencji może być znacznie dłuższy. Jednakże, jeśli zabieg został wykonany w celu skorygowania problemu kosmetycznego, zasinienie może trwać od pięciu do siedmiu dni. Po tym czasie, zasinienie będzie stopniowo zanikać. Pacjent powinien unikać energicznych aktywności przez pierwsze dwa tygodnie oraz unikać czynności, które mogą powodować wydmuchiwanie nosa przez pierwsze osiem tygodni. Ponadto, pacjent nie powinien podróżować przez pierwszy tydzień po zabiegu.
Czas powrotu do zdrowia po zabiegu rhinoplastyki jest inny dla każdej osoby. Większość pacjentów jest zaskoczona tym, jak szybko wracają do zdrowia po zabiegu. Podczas gdy większość pacjentów odczuwa pewien szczątkowy obrzęk, zazwyczaj doświadczają oni jedynie umiarkowanej ilości bólu. Ten szczątkowy obrzęk może powodować niewielkie krwawienie lub zasinienie, jak również duszność.
Przez pierwsze kilka dni po zabiegu nosoterapii na nosie będzie umieszczona szyna. Zapewni to stabilną pozycję nosa i pomoże zmniejszyć zasinienie. Po tygodniu pacjenci mogą powrócić do normalnej aktywności. Nie powinni jednak wykonywać energicznych ćwiczeń do czasu zdjęcia szyny.
Oprócz odpoczynku, pacjenci powinni unikać spania na boku przez kilka tygodni po zabiegu rhinoplastyki. Może to spowodować obrzęk i opóźnić proces rekonwalescencji. Może to również prowadzić do oszpecenia nowego nosa i zmarnowania czasu i wysiłku związanego z zabiegiem. Oprócz spania na płaskiej powierzchni, pacjenci powinni używać poduszki unoszącej głowę.
Podobne tematy
