Rhinoplastyka to zabieg chirurgiczny stosowany w celu zmiany wielkości, kształtu i projekcji nosa. Może być również stosowany do korekty wad wrodzonych lub urazów nosa. Przed wykonaniem zabiegu rhinoplastyki lekarz musi poznać historię choroby i konkretne cele. Nie powinieneś poddawać się tej procedurze, jeśli jesteś w ciąży, masz zaburzenia krzepnięcia krwi lub cierpisz na infekcję.
Oto artykuł, który jest rezultatem naszej kreatywnej współpracy z klinika-kosmetologii.pl
rhinoplastyka po przeszczepie powoduje spadek ochrony końcówki
Jeśli masz rhinoplastykę po przeszczepie, możesz zauważyć spadek ochrony końcówki po zabiegu. Jest to często przejściowe i może być spowodowane obrzękiem błony śluzowej. Rzadko może być trwałe. W takich przypadkach należy wykonać badania w celu potwierdzenia, czy problem jest trwały, czy też istniał wcześniej.
Po zabiegu należy spodziewać się pewnego obrzęku i zasinienia wokół obszaru chirurgicznego. Obrzęk ten często utrzymuje się przez kilka miesięcy i jest spowodowany zatrzymaniem płynów pod skórą. Chirurg prawdopodobnie umieści pod nosem specjalną podkładkę, aby zebrać niewielką ilość krwawienia. Powszechne jest występowanie obrzęku i zasinień i jest to normalne przez pierwsze kilka dni po zabiegu. Potem jednak obrzęk i ucisk będą minimalne.
Jednym z głównych powikłań operacji nosa po przeszczepie jest zmniejszenie ochrony końcówki. Powikłania tego można jednak uniknąć, jeśli zabieg rhinoplastyki zostanie wykonany w odpowiednim czasie. Ponieważ zabieg obejmuje różne rodzaje tkanek, wyniki Twojej operacji mogą się zmieniać w czasie. Ponadto, reakcja chirurga na Twoje ciało może wpłynąć na wynik. Jeśli chcesz tego uniknąć, koniecznie stosuj się do zaleceń chirurga.
Jeśli chcą Państwo poprawić swój wygląd zewnętrzny, operacja plastyczna nosa może w tym pomóc. Może ona nawet pomóc w skorygowaniu problemów z oddychaniem spowodowanych przez wewnętrzne struktury nosa. Twój chirurg plastyczny może określić, czy te struktury powinny być ponownie ukształtowane oprócz nosa. Lekarz omówi to z Tobą przed wykonaniem zabiegu, a Ty prawdopodobnie obudzisz się w sali pooperacyjnej po około dwóch do trzech godzin.
Po zabiegu rhinoplastyki, Twoja skóra będzie bardziej wrażliwa na promienie UV. Będziesz musiał nosić kapelusz i krem z filtrem, jeśli wychodzisz na słońce. Ważne jest również, aby używać filtrów przeciwsłonecznych, aby zapobiec zatykaniu się skóry.
rhinoplastyka po przeszczepie powoduje zmniejszenie projekcji czubka
Jeśli cierpiałeś z powodu utraty projekcji czubka po przeszczepie, to rhinoplastyka jest możliwym rozwiązaniem. Chirurdzy mogą dostosować wysokość grzbietu nosa, aby przywrócić utraconą projekcję. W niektórych przypadkach, aby zwiększyć projekcję czubka nosa, stosuje się przeszczep przedłużający przegrodę. Jednak ta procedura chirurgiczna ma wiele powikłań. Należą do nich odchylony lub asymetryczny czubek, ból i niedrożność nosa. Bardziej naturalnie wyglądające podejście polega na przywróceniu projekcji przy użyciu chrząstki.
Zabieg będzie wymagał więcej czasu. Chirurg prawdopodobnie będzie musiał spędzić minimum cztery do pięciu godzin na sali operacyjnej. Ponadto istnieje większe ryzyko powstania blizn. Dodatkowo, zabieg może spowodować obrzęk. Pacjent będzie musiał przejść kilkumiesięczny okres rekonwalescencji.
Deformacja pooperacyjna jest najczęstszym powodem wymiany końcówki nosa po zabiegu rino-plastyki. Powodzenie operacji zależy od tego, jak dobrze chirurg zachowa i odbuduje ochronę końcówki nosa. Przegroda i górne chrząstki boczne są niezbędne dla projekcji końcówki. Tip-plastyka może zmniejszyć asymetrię, ale jej nie zapobiega.
Innym problemem, który może prowadzić do zmniejszenia projekcji koniuszka po rhinoplastyce, jest zmniejszenie pola przekroju poprzecznego dróg oddechowych. Mimo, że jest to częste powikłanie zabiegu rhinoplastyki, występuje rzadko i nie jest trwałe. Wiele firm ubezpieczeniowych pokrywa koszty tego typu operacji, jeśli pacjent cierpi z powodu problemów strukturalnych nosa.
Częstotliwość rewizji po przeszczepie nosa wynosi od pięciu do piętnastu procent. W mojej własnej serii odsetek rewizji wynosi 3,6%, co jest podobne do innych badań. Nie ma jednak zgody co do rodzaju i częstości występowania deformacji pooperacyjnych. Niektóre z nich są wynikiem błędu w analizie przedoperacyjnej lub planowaniu chirurgicznym, a niektóre wynikają z reakcji własnego organizmu pacjenta. W związku z tym dokładna analiza jest niezbędna, aby zapobiec takim powikłaniom.
powikłania po rhinoplastyce mogą być urazowe lub infekcyjne
Chociaż powikłania po rhinoplastyce są rzadkie, mogą się zdarzyć. Mogą one obejmować reakcje traumatyczne lub zakaźne. Podczas gdy większość powikłań jest tymczasowa, niektórzy pacjenci doświadczają anosmii pooperacyjnej. Stan ten spowodowany jest obrzękiem błony śluzowej nosa. Może wystąpić po jednej operacji plastycznej nosa lub kilku. Pacjent może odczuwać drętwienie i utratę czucia w czubku nosa przez kilka miesięcy po zabiegu.
Inne powikłania rynoplastyki mogą wystąpić w oczodole. Zakażenie jest możliwe w oczodole, podobnie jak uraz czaszki lub mózgu. Zakażenie jest często leczone antybiotykami, a krwawienie jest rzadkie. W niektórych przypadkach, aby osiągnąć optymalne wyniki, może być konieczne przeprowadzenie kilku operacji.
Podczas gdy niektóre powikłania rynoplastyki są łatwe do wyleczenia, inne wymagają wielu operacji rekonstrukcyjnych, aby osiągnąć pożądane rezultaty. Ważne jest, aby pamiętać, że te powikłania są spowodowane indywidualną reakcją na operację i proces gojenia. Chirurg musi być przygotowany, aby odpowiednio do nich podejść. Większości powikłań można zapobiec lub zminimalizować poprzez staranne planowanie i analizę przed zabiegiem.
Typowe powikłania związane z korekcją czubka nosa to asymetria i deformacja. Oprócz asymetrii czubka nosa, operacja plastyczna nosa może również powodować deformacje przegrody. Zniekształcenia te są często spowodowane asymetrią kompleksu alar, spowodowaną oddzieleniem przegrody lub górnych chrząstek bocznych. Stan ten można zdiagnozować za pomocą rynometrii akustycznej.
Powikłania po zabiegu rhinoplastyki mogą obejmować zmiany w oddychaniu, nowe trwałe lub nawracające problemy z drogami oddechowymi, złe gojenie się ran, blizny i infekcje. Znieczulenie chirurgiczne również może prowadzić do powikłań. Są one jednak rzadkie i zazwyczaj przejściowe.
Powikłania rynoplastyki mogą zagrażać życiu
Podczas gdy wyniki rynoplastyki są na ogół dobre, istnieją powikłania, które mogą zagrażać życiu. Martwica skóry nosa jest jednym z najczęstszych powikłań septorhinoplastyki i jest zazwyczaj spowodowana uszkodzeniem tętnic bocznych nosa lub nadmierną redukcją tkanki tłuszczowej nosa. Inne częste powikłania septorhinoplastyki to nadmierna rotacja końcówki lub jej uszczypnięcie oraz perforacja przegrody. Ta ostatnia może prowadzić do przewlekłego krwawienia, skorupiających płynów z nosa i trudności w oddychaniu.
Do powikłań pooperacyjnych rynoplastyki należą zakażenia i urazy. Zakażenie występuje rzadko, ale może się rozwinąć i doprowadzić do powstania ropnia, który wymaga dodatkowej operacji rekonstrukcyjnej. Po zabiegu na ścianach nosa mogą powstać blizny i zrosty, które wymagają chirurgicznego usunięcia. W rzadkich przypadkach u pacjentów może wystąpić enophthalmus, czyli stan, w którym powieka jest częściowo przemieszczona w jamie nosowej. U niektórych pacjentów może również wystąpić trwałe podciśnienie w twarzy spowodowane okluzją ostium szczękowego. Innym powikłaniem jest poważne zakażenie w miejscu styku przegrody i kości nosa.
Oprócz ryzyka związanego z rhinoplastyką, operacja może prowadzić do innych powikłań, takich jak złośliwy guz w nosie. Tkanki nowotworowe są zwykle usuwane techniką chemochirurgiczną Mohsa. Po usunięciu tkanek nowotworowych konieczna będzie rekonstrukcyjna plastyka nosa, aby je zastąpić. Podczas tej procedury, przeszczepy skóry i płaty szypułkowe będą używane do pokrycia obszaru skórą i zapewnienia mostu dla nosa. W niektórych przypadkach zastosowane zostaną również przeszczepy chrząstki, aby zapobiec dalszym zniekształceniom.
Chirurgiczne powikłania rynoplastyki mogą obejmować powikłanie znane jako środkowa sieć kantu. Stan ten polega na powstaniu blizny na kości kantu przyśrodkowego. Rana ta goi się w ciągu około 4 tygodni. Rzadko zdarza się, że rana wychodzi poza kość nosową i może być leczona za pomocą przeciwstawnych plastrów Z.
U niektórych pacjentów po zabiegu septorhinoplastyki może wystąpić anosmia, ale jest to zjawisko rzadkie. Większość przypadków spowodowana jest utrzymującą się patologią obturacyjną układu oddechowego. Inne powikłania związane z septorhinoplastyką to epiphora i ślepota. Ślepota może wystąpić również wtedy, gdy pacjent przeszedł iniekcje sterydowe w turbinę. Innym możliwym powikłaniem jest zatorowa okluzja tętnicy środkowej siatkówki. Powikłania te mogą wymagać hospitalizacji i ułożenia drenażu lędźwiowego.
Podobne tematy
